[U]ndir altarisstaðnum þá fundusk mannabein. Þau váru miklu stœrri en annarra manna bein. Þikjask menn þat vita af sǫgn gamalla manna at mundi verit hafa bein Egils.
Þar var þá Skapti prestr Þórarinsson, vitr maðr; hann tók upp hausinn Egils ok setti á kirkjugarðinn. Var hausinn undarliga mikill, en hitt þótti þó meir frá líkindum, hvé þungr var. Hausinn var allr báróttr útan svá sem hǫrpuskel. Þá vildi Skapti forvitnask um þykkleik haussins; tók hann þá handøxi vel mikla ok reiddi annarri hendi sem harðast, ok laust hamrinum á hausinn ok vildi brjóta, en þar sem á kom hvítnaði fyrir, en ekki dalaði né sprakk, ok má af slíku marka at hauss sá mundi ekki auðskœðr fyrir hǫggum smámennis meðan svǫrðr ok hold fylgði.